Één van de grappigste filmpjes die ik in tijden heb gezien:
via www.basketbawful.com, één van de beste NBA-blogs als je het mij vraagt.
vrijdag 28 maart 2008
woensdag 26 maart 2008
Een klopje op de schouder. Of toch niet?
Eerst even een bedankje aan de lezers. Ik heb totaal geen inzicht in hoeveel mensen de blog lezen maar zolang het er minstens een paar blijven, ga ik wel door hoor. Het ging er even om dat ik niet het gevoel had voor Jan met de korte achternaam te schrijven. Dat blijkt niet zo, dus we gaan gewoon door. En dan wens ik jullie nu, op een persoonlijk niveau, veel plezier met het stukje zelfverheerlijking dat je nu gaat lezen.
Of toch niet?
Met het geheugen van een zeef heb ik eigenlijk geen flauw idee meer wat ik heb geschreven en voorspeld over de grote trades in de afgelopen maanden // dit seizoen. Ik ga in deze posts eens terugblikken op mijn eigen uitspraken. Eens kijken of het mee- of tegenvalt wat ik gezegd heb. Jongens, dit kan confronterend worden. Vervolgens even afsluiten met wat nieuwe ontwikkelingen, want die zijn er zeker.
SHAQ NAAR PHOENIX, EEN TERUGBLIK
Uit een post van 8 februari:
Ik twijfel er niet aan of Kerr en D'Antoni hier hard over na hebben moeten denken, maar de move klopt. Marion wilde méér in een aanval die voor hem niks meer te bieden had, dan lijkt verkassen de enige optie. Amare is reboundend niet sterk waardoor Phoenix elke avond 5.85 rebounds minder plukt dan de tegenstanders, hiermee zijn ze laatste in de NBA. Dit laatste zal met de komst van Shaq meer veranderen dan je zou denken. De Big Aristotle (ik moest die naam één keer gebruiken) neemt ruimte in, dwingt respect af en zijn passing straft guards en forwards af die denken aanvallende rebounds te kunnen pakken.
en:
Ik denk dat Phoenix er beter af is dan Miami. Mensen onderschatten Shaq. Shaq is oud, Shaq is geblesseerd, Shaq zou niks meer kunnen. Ik denk dat Shaq nog altijd een 18-8 man kan zijn (punten-rebounds) en dat je hem nog niet af kunt schrijven. De beste man is, hoewel oud, zo enorm gespierd en atletisch dat hij nog wel een jaartje of twee meekan. Hij is lichter dan ooit, zijn voetenwerk ziet er nog goed uit en hij is gewoon een aanwezigheid in het veld waar je letterlijk en figuurlijk niet omheen kan.
Voor Miami, toch wel mijn club als ik er één moet kiezen, zie ik het somberder in. Mensen staren zich blind op wat er met Marion verkregen is maar vergeten het gapende gat op de centerpositie. Na Blount is er echt helemaal niks meer. Ja, Earl Barron is écht zo slecht. Ik hoop dat Riley met Udonis op de 5 een goede line-up tevoorschijn weet te toveren, anders wordt het elke nacht een slachtpartij in de low-post.
Wow. Geef me een kermistent en ik kan als waarzegger door het leven. Want God-DAMN wat heb ik die spijker op z'n kop geslagen. The Revival of Shaqzillah in Phoenix is een succes. 12 Punten, 10.5 rebounds en bijna 2 assists in nog geen 30 minuten per wedstrijd. Trek daar zijn wat trage start in de woestijn vanaf en je houdt games over als die van 18 maart tegen Portland. Shaq kan niet rebounden? Ik denk dat O'Neal alle haters gehoord heeft en ze een koekje wilde laten proeven. Hoe ziet dit eruit? 7/9 FG's, 16 punten, 15 rebounds, 3 blocks, 5 assists.
Shaq was gewoon verveeld in het roemloze Miami onder Riley en heeft nieuwe mojo gevonden in Phoenix. Ik zag die trade een succes worden en ik geloof dat ik mezelf hiervoor een hoog punt mag geven. 9+
Als de enorme eikel die ik ben laat ik Shaun Marion hier uit het verhaal. Maar ik vind dat ik Miami volgend seizoen pas kan beoordelen. Zonder *keelschraap* Zo, Haslem, Wade, Marion en Banks houd je een D-league team met Jason Williams over. Over die laatste wil ik wel praten, over D-leaguers niet. Dit is een NBA-blog.
PAU GASOL NAAR L.A.
Ik heb hier niet over geblogd, alleen over het feit dat Memphis L.A. een cadeautje gaf:
Maar mijn oordeel is dat we de trade pas kunnen beoordelen zodra we weten wat we met (Marc) Gasol in huis hebben. Mocht Memphis een tweede Pau terugkrijgen dan vind ik dat ze bij de trade niet bestolen zijn. Natuurlijk is het verliezen van de Spanjaard met de baard, die als geen ander het concept van een Grizzlybeer uitbeeldde, een aderlating. Maar de resultaten met Pau waren ook niet groots. Dus het was niet alsof een ring in het vooruitzicht lag.
Hehe. Memphis zuigt nog altijd anus en L.A. is één van de beste teams in de league. Gasol past (en passt) angstig goed in de triangel en Kwame Brown speelt nooit. Bwehehehe. Memphis is gedoemd. 5- voor mijn gebrek aan inzicht. Met de optie tot terugdraaien als Marc Gasol wel goed is.
JASON KIDD NAAR DALLAS
Ik schreef dit in een blog die erover ging dat de trade niet doorging, maar mijn standpunt staat duidelijk vermeld. En oh boy, wat zat ik er weer OP. Dit riekt naar enorme kunde in het vak van nattevingerwerker, toch?
Kidd heeft veel assists omdat New Jersey enigszins rent. Als Kidd weer eens een rebound plukt kan hij als een gek naar voren rennen en een teammate in transition aanspelen voor wéér een assist. Ik denk dat die assists op snelheid (en de spectaculaire dunks die daarbij horen) in Dallas flink zouden verminderen. Dallas rent niet, werkt meer vanuit halfcourt. En ik weet niet of Kidd dan nog zo effectief is eerlijk gezegd. Dan zou er ineens ook meer van hem verwacht worden op het scorebord. Hij zou met zijn 36.6 schamele procentjes ineens raak moeten schieten.
En:
Jason Kidd is oud. Op zijn weg terug. Hij schiet .366 op zijn schoten. Een career-low. Heeft 3.63 turnovers per game, op 10.4 assists. Op zich geen slechte statline maar zijn punten zijn weer het laagst sinds het seizoen van 96-97, het jaar waarin hij van Dallas naar Phoenix werd getrade. En weet je wat ik denk? Dat het enige lichtpuntje in zijn gruwelijk lelijke gemiddelden, zijn assists, bij Dallas ook zou dalen.
De stats van Kidd bij Dallas: 8.5 punten (40% shooting) en 9.2 assists. Hij lijkt betere schoten te nemen, want zijn percentage is omhoog, maar wel minder. Het blijft te weinig. Kidd is geen kind meer (Hahahahasas!@) en Dallas heeft gegokt op de 0 bij roulette terwijl het oude roster voor de kans zwart-rood zorgde. Game over dames en heren, misschien over een paar jaar.
Belangrijk feit om mijn punt te maken, waar iemand op fokforum me op wees geloof ik: Dallas heeft, sinds de komst van Kidd, niet van een +.500 team gewonnen. Auch... 8.5 pour moi. Vooral ook omdat ik Diop een 'player' noemde en Dallas mist hem als het niet hebben van kiespijn.
BIBBY NAAR ATLANTA
Goede move van Atlanta lijkt me. Bibby kan scoren en houdt defences 'eerlijk' tegenover Joe Johson die nu veel met double-teams te maken kreeg. En Atl hoeft er weinig voor terug te geven. Want zeg nu zelf: die bovengenoemde mannen betekenen toch fuck-hole? Ik vind Tyronn Lue wel een leuke speler maar de rest heeft echt -shit- toegevoegd aan de Hawks de afgelopen jaren.
En:
Bibby heeft dit seizoen nog maar 16 wedstrijden gespeeld en moet zijn groove duidelijk nog vinden. Hij zet elke nacht career-lows neer (13.5 pts en dat is inderdaad nét iets meer dan zijn rookie-season, 13.2), en hij passt ook niet meer zo heel goed (5.0 met een career-average van 6.2 assist per wedstrijd). Hij schiet 40.6% vanuit het veld, wat ook niet hoog is.
Bibby was in zijn laatste weken als Koning een voorbeeld van een speler waarmee het gewoon niet gaat lukken. Bibby en Artest hadden nogal moeite met elkaar en het beslissen van wie nu écht een toekomst naast Kevin Martin had. En hoewel Artest openlijk om een trade vroeg, was het Bibby die naar Atlanta vertrok. En met redelijk succes.
Bibby is blijven hangen in zijn oude vorm. Hij schiet ongeveer hetzelfde percentage voor ongeveer hetzelfde aantal punten. Rebound wat minder, passt wat meer. Lekker. Gewoon. Z'n gangetje.
Toch vind ik de move goed. Een goede guard was toch wel wat er bij Atlanta aan ontbrak en Bibby laat goede connectiviteit met zijn nieuwe teamgenoten zien. Qua record is het nog niet helemaal goed: 8 - 12 (40%) maar ik zie de toekomst rooskleurig in. Als Bibby zijn game oppikt, kan het volgende seizoen dan eindelijk het jaar van de vogels worden. Playoffs, here we come.
Ach. Ik probeer mijn voorspellingen goed te praten. Atlanta is amper (if any?) beter geworden en de Kings missen Bibby amper geloof ik. 4.5 voor mij. Shit, daar gaan m'n credits.
ELSON NAAR DE SONICS
Gaat Elson bij de Sonics waardevol zijn? Mijn gok (echt een GOK) is van wel. 'Cisco is een redelijk goede rebounder en verdedigend ook boven gemiddeld. Aanvallend biedt hij niet veel maar het gros van de schoten gaat bij de Sonics toch naar Durant, Szczerbiak en Wilcox. Bovendien heeft de Celtics heel veel spelers die zo net onder de 10 ppg hangen. Daar hebben ze er niet nog eentje van nodig. Elson zal zijn minuten in de verdediging moeten verdienen.
HAHAHAHA. Oh God wat zat ik er hier naast. Elson speelt binnenkort misschien wel niet meer in de league, de Sonics lijken hem namelijk niet in hun toekomst ingepland te hebben. Hmm. Een 3 dan maar? Lijkt me eerlijk
DE MORAAL VAN HET VERHAAL
Voorspellingen zijn wat ze zijn, namelijk voorspellingen. Ik had geen rekening kunnen houden met Cisco's val naar vergetenheid, ik kon niet weten dat Bibby geen enkele vorm van wraakgevoelens heeft tegen de Kings! Zijn tweede wedstrijd als Hawk was tegen zijn oude, slechte team. Atlanta verloor! Goddamnit!
Voorspellingen zijn leuk en, als ze lukken, knap. Als je er echter naast zit is het gewoon het makkelijkst om het op onvoorziene factoren te gooien. Blablabla, Dwyane Wade is geblesseerd.
Of toch niet?
Met het geheugen van een zeef heb ik eigenlijk geen flauw idee meer wat ik heb geschreven en voorspeld over de grote trades in de afgelopen maanden // dit seizoen. Ik ga in deze posts eens terugblikken op mijn eigen uitspraken. Eens kijken of het mee- of tegenvalt wat ik gezegd heb. Jongens, dit kan confronterend worden. Vervolgens even afsluiten met wat nieuwe ontwikkelingen, want die zijn er zeker.
SHAQ NAAR PHOENIX, EEN TERUGBLIK
Uit een post van 8 februari:
Ik twijfel er niet aan of Kerr en D'Antoni hier hard over na hebben moeten denken, maar de move klopt. Marion wilde méér in een aanval die voor hem niks meer te bieden had, dan lijkt verkassen de enige optie. Amare is reboundend niet sterk waardoor Phoenix elke avond 5.85 rebounds minder plukt dan de tegenstanders, hiermee zijn ze laatste in de NBA. Dit laatste zal met de komst van Shaq meer veranderen dan je zou denken. De Big Aristotle (ik moest die naam één keer gebruiken) neemt ruimte in, dwingt respect af en zijn passing straft guards en forwards af die denken aanvallende rebounds te kunnen pakken.
en:
Ik denk dat Phoenix er beter af is dan Miami. Mensen onderschatten Shaq. Shaq is oud, Shaq is geblesseerd, Shaq zou niks meer kunnen. Ik denk dat Shaq nog altijd een 18-8 man kan zijn (punten-rebounds) en dat je hem nog niet af kunt schrijven. De beste man is, hoewel oud, zo enorm gespierd en atletisch dat hij nog wel een jaartje of twee meekan. Hij is lichter dan ooit, zijn voetenwerk ziet er nog goed uit en hij is gewoon een aanwezigheid in het veld waar je letterlijk en figuurlijk niet omheen kan.
Voor Miami, toch wel mijn club als ik er één moet kiezen, zie ik het somberder in. Mensen staren zich blind op wat er met Marion verkregen is maar vergeten het gapende gat op de centerpositie. Na Blount is er echt helemaal niks meer. Ja, Earl Barron is écht zo slecht. Ik hoop dat Riley met Udonis op de 5 een goede line-up tevoorschijn weet te toveren, anders wordt het elke nacht een slachtpartij in de low-post.
Wow. Geef me een kermistent en ik kan als waarzegger door het leven. Want God-DAMN wat heb ik die spijker op z'n kop geslagen. The Revival of Shaqzillah in Phoenix is een succes. 12 Punten, 10.5 rebounds en bijna 2 assists in nog geen 30 minuten per wedstrijd. Trek daar zijn wat trage start in de woestijn vanaf en je houdt games over als die van 18 maart tegen Portland. Shaq kan niet rebounden? Ik denk dat O'Neal alle haters gehoord heeft en ze een koekje wilde laten proeven. Hoe ziet dit eruit? 7/9 FG's, 16 punten, 15 rebounds, 3 blocks, 5 assists.
Shaq was gewoon verveeld in het roemloze Miami onder Riley en heeft nieuwe mojo gevonden in Phoenix. Ik zag die trade een succes worden en ik geloof dat ik mezelf hiervoor een hoog punt mag geven. 9+
Als de enorme eikel die ik ben laat ik Shaun Marion hier uit het verhaal. Maar ik vind dat ik Miami volgend seizoen pas kan beoordelen. Zonder *keelschraap* Zo, Haslem, Wade, Marion en Banks houd je een D-league team met Jason Williams over. Over die laatste wil ik wel praten, over D-leaguers niet. Dit is een NBA-blog.
PAU GASOL NAAR L.A.
Ik heb hier niet over geblogd, alleen over het feit dat Memphis L.A. een cadeautje gaf:
Maar mijn oordeel is dat we de trade pas kunnen beoordelen zodra we weten wat we met (Marc) Gasol in huis hebben. Mocht Memphis een tweede Pau terugkrijgen dan vind ik dat ze bij de trade niet bestolen zijn. Natuurlijk is het verliezen van de Spanjaard met de baard, die als geen ander het concept van een Grizzlybeer uitbeeldde, een aderlating. Maar de resultaten met Pau waren ook niet groots. Dus het was niet alsof een ring in het vooruitzicht lag.
Hehe. Memphis zuigt nog altijd anus en L.A. is één van de beste teams in de league. Gasol past (en passt) angstig goed in de triangel en Kwame Brown speelt nooit. Bwehehehe. Memphis is gedoemd. 5- voor mijn gebrek aan inzicht. Met de optie tot terugdraaien als Marc Gasol wel goed is.
JASON KIDD NAAR DALLAS
Ik schreef dit in een blog die erover ging dat de trade niet doorging, maar mijn standpunt staat duidelijk vermeld. En oh boy, wat zat ik er weer OP. Dit riekt naar enorme kunde in het vak van nattevingerwerker, toch?
Kidd heeft veel assists omdat New Jersey enigszins rent. Als Kidd weer eens een rebound plukt kan hij als een gek naar voren rennen en een teammate in transition aanspelen voor wéér een assist. Ik denk dat die assists op snelheid (en de spectaculaire dunks die daarbij horen) in Dallas flink zouden verminderen. Dallas rent niet, werkt meer vanuit halfcourt. En ik weet niet of Kidd dan nog zo effectief is eerlijk gezegd. Dan zou er ineens ook meer van hem verwacht worden op het scorebord. Hij zou met zijn 36.6 schamele procentjes ineens raak moeten schieten.
En:
Jason Kidd is oud. Op zijn weg terug. Hij schiet .366 op zijn schoten. Een career-low. Heeft 3.63 turnovers per game, op 10.4 assists. Op zich geen slechte statline maar zijn punten zijn weer het laagst sinds het seizoen van 96-97, het jaar waarin hij van Dallas naar Phoenix werd getrade. En weet je wat ik denk? Dat het enige lichtpuntje in zijn gruwelijk lelijke gemiddelden, zijn assists, bij Dallas ook zou dalen.
De stats van Kidd bij Dallas: 8.5 punten (40% shooting) en 9.2 assists. Hij lijkt betere schoten te nemen, want zijn percentage is omhoog, maar wel minder. Het blijft te weinig. Kidd is geen kind meer (Hahahahasas!@) en Dallas heeft gegokt op de 0 bij roulette terwijl het oude roster voor de kans zwart-rood zorgde. Game over dames en heren, misschien over een paar jaar.
Belangrijk feit om mijn punt te maken, waar iemand op fokforum me op wees geloof ik: Dallas heeft, sinds de komst van Kidd, niet van een +.500 team gewonnen. Auch... 8.5 pour moi. Vooral ook omdat ik Diop een 'player' noemde en Dallas mist hem als het niet hebben van kiespijn.
BIBBY NAAR ATLANTA
Goede move van Atlanta lijkt me. Bibby kan scoren en houdt defences 'eerlijk' tegenover Joe Johson die nu veel met double-teams te maken kreeg. En Atl hoeft er weinig voor terug te geven. Want zeg nu zelf: die bovengenoemde mannen betekenen toch fuck-hole? Ik vind Tyronn Lue wel een leuke speler maar de rest heeft echt -shit- toegevoegd aan de Hawks de afgelopen jaren.
En:
Bibby heeft dit seizoen nog maar 16 wedstrijden gespeeld en moet zijn groove duidelijk nog vinden. Hij zet elke nacht career-lows neer (13.5 pts en dat is inderdaad nét iets meer dan zijn rookie-season, 13.2), en hij passt ook niet meer zo heel goed (5.0 met een career-average van 6.2 assist per wedstrijd). Hij schiet 40.6% vanuit het veld, wat ook niet hoog is.
Bibby was in zijn laatste weken als Koning een voorbeeld van een speler waarmee het gewoon niet gaat lukken. Bibby en Artest hadden nogal moeite met elkaar en het beslissen van wie nu écht een toekomst naast Kevin Martin had. En hoewel Artest openlijk om een trade vroeg, was het Bibby die naar Atlanta vertrok. En met redelijk succes.
Bibby is blijven hangen in zijn oude vorm. Hij schiet ongeveer hetzelfde percentage voor ongeveer hetzelfde aantal punten. Rebound wat minder, passt wat meer. Lekker. Gewoon. Z'n gangetje.
Toch vind ik de move goed. Een goede guard was toch wel wat er bij Atlanta aan ontbrak en Bibby laat goede connectiviteit met zijn nieuwe teamgenoten zien. Qua record is het nog niet helemaal goed: 8 - 12 (40%) maar ik zie de toekomst rooskleurig in. Als Bibby zijn game oppikt, kan het volgende seizoen dan eindelijk het jaar van de vogels worden. Playoffs, here we come.
Ach. Ik probeer mijn voorspellingen goed te praten. Atlanta is amper (if any?) beter geworden en de Kings missen Bibby amper geloof ik. 4.5 voor mij. Shit, daar gaan m'n credits.
ELSON NAAR DE SONICS
Gaat Elson bij de Sonics waardevol zijn? Mijn gok (echt een GOK) is van wel. 'Cisco is een redelijk goede rebounder en verdedigend ook boven gemiddeld. Aanvallend biedt hij niet veel maar het gros van de schoten gaat bij de Sonics toch naar Durant, Szczerbiak en Wilcox. Bovendien heeft de Celtics heel veel spelers die zo net onder de 10 ppg hangen. Daar hebben ze er niet nog eentje van nodig. Elson zal zijn minuten in de verdediging moeten verdienen.
HAHAHAHA. Oh God wat zat ik er hier naast. Elson speelt binnenkort misschien wel niet meer in de league, de Sonics lijken hem namelijk niet in hun toekomst ingepland te hebben. Hmm. Een 3 dan maar? Lijkt me eerlijk
DE MORAAL VAN HET VERHAAL
Voorspellingen zijn wat ze zijn, namelijk voorspellingen. Ik had geen rekening kunnen houden met Cisco's val naar vergetenheid, ik kon niet weten dat Bibby geen enkele vorm van wraakgevoelens heeft tegen de Kings! Zijn tweede wedstrijd als Hawk was tegen zijn oude, slechte team. Atlanta verloor! Goddamnit!
Voorspellingen zijn leuk en, als ze lukken, knap. Als je er echter naast zit is het gewoon het makkelijkst om het op onvoorziene factoren te gooien. Blablabla, Dwyane Wade is geblesseerd.
zaterdag 22 maart 2008
Flames to dust, lovers to friends
... Why must all good things come to an end?
Nouja, nouja, goede dingen? De Rockets' winningstreak is afgelopen. En voor mij is dat niet slecht. Ik proclameerde, na de val van Yao, dat de Rockets' seizoen over was. Geen playoffs, geen glorie. Maar zonder Yao wonnen de Raketten nog een wedstrijd of 8 geloof ik en pas na 22 wedstrijden kwam de streak tot een eind.
Ik weet het, het is inmiddels even geleden, dus van up-to-date-bloggen is hier geen sprake. Maar om het mirakel van Houston te verklaren moest ik wel wat footage gezien hebben. Want om eerlijk te zijn, snapte ik er geen zak van. Hoe kan een team met alleen Dikembe Mutombo als noemenswaardige center, zo goed presteren? Een team met Skip-to-my-f'in-Lou op de point?
Maar eerst even een vooruitblik. Mijn eerdere claim dat Houston de playoffs niet zal halen, zal ik bij moeten stellen. Ze lopen zes wedstrijden voor op Denver, de nummer 9, en dat zie ik zie ik ze in de resterende dertien wedstrijden niet weggeven. Vooral niet als Denver zo blijft spelen en Houston nog vier wedstrijden heeft die ze niet kunnen verliezen (2 maal Clippers, 2 maal Minesota). Houston gaat het halen. De nummer één seed zal niet lukken, en de eerste ronde is hun laatste ronde, maar ze gaan het halen. En dat is zeer knap.
Maar nu staan we even stil bij de streak. Ten eerste zal ik me dit seizoen toch deels herinneren als het jaar waarin Houston 22 wedstrijden won. Toch? Dat is meer dan een kwart van het seizoen zonder nederlaag. Dat is de Bulls met Jordan niet eens gelukt. En Tracy McGrady met zijn Rockets wel? En dan nog het allermooiste: McGrady hoeft niet eens elke wedstrijd GOED te spelen? What the Fuck?
Ik heb inmiddels enkele wedstrijden van de Rockets na de blessure van Yao bekeken. Zwaar huiswerk, ik doe het niet graag ;) En hieronder volgen enkele pointers die me opvielen. Voeg gerust aan deze eindige lijst toe, onder in de comments. Dan heb ik ook het idee dat ik lezers heb... Maargoed.
Nouja, nouja, goede dingen? De Rockets' winningstreak is afgelopen. En voor mij is dat niet slecht. Ik proclameerde, na de val van Yao, dat de Rockets' seizoen over was. Geen playoffs, geen glorie. Maar zonder Yao wonnen de Raketten nog een wedstrijd of 8 geloof ik en pas na 22 wedstrijden kwam de streak tot een eind.
Ik weet het, het is inmiddels even geleden, dus van up-to-date-bloggen is hier geen sprake. Maar om het mirakel van Houston te verklaren moest ik wel wat footage gezien hebben. Want om eerlijk te zijn, snapte ik er geen zak van. Hoe kan een team met alleen Dikembe Mutombo als noemenswaardige center, zo goed presteren? Een team met Skip-to-my-f'in-Lou op de point?
Maar eerst even een vooruitblik. Mijn eerdere claim dat Houston de playoffs niet zal halen, zal ik bij moeten stellen. Ze lopen zes wedstrijden voor op Denver, de nummer 9, en dat zie ik zie ik ze in de resterende dertien wedstrijden niet weggeven. Vooral niet als Denver zo blijft spelen en Houston nog vier wedstrijden heeft die ze niet kunnen verliezen (2 maal Clippers, 2 maal Minesota). Houston gaat het halen. De nummer één seed zal niet lukken, en de eerste ronde is hun laatste ronde, maar ze gaan het halen. En dat is zeer knap.
Maar nu staan we even stil bij de streak. Ten eerste zal ik me dit seizoen toch deels herinneren als het jaar waarin Houston 22 wedstrijden won. Toch? Dat is meer dan een kwart van het seizoen zonder nederlaag. Dat is de Bulls met Jordan niet eens gelukt. En Tracy McGrady met zijn Rockets wel? En dan nog het allermooiste: McGrady hoeft niet eens elke wedstrijd GOED te spelen? What the Fuck?
Ik heb inmiddels enkele wedstrijden van de Rockets na de blessure van Yao bekeken. Zwaar huiswerk, ik doe het niet graag ;) En hieronder volgen enkele pointers die me opvielen. Voeg gerust aan deze eindige lijst toe, onder in de comments. Dan heb ik ook het idee dat ik lezers heb... Maargoed.
- Dikembe Mutombo is de beste bejaarde in de NBA. De man is bijna 42 en sinds Yao's val heeft hij voor blocks, rebounds en vooral intimidatie gezorgd. Ik ga de gemiddelden niet uitrekenen, zijn season-stats vertellen het verhaal niet, maar reken maar dat hij echt produceert. Yao was een vrij matige rebounder, Mutombo vult dat gat prima. En wat Yao minder had dan Dikembe is de scare-factor. Bij Yao hebben spelers het idee dat ze op hem kunnen dunken (Ginobili, anyone?), bij Dikembe weet je dat je poging eindigt in een wapperend vingertje dat zegt: 'Get outta here!' En dat vingertje vind ik zo irritant dat ik echt wacht op een technische fout. Dat was midden jaren negentig leuk. Nu vraag je je af of hij niet last krijgt van zijn reuma, als hij dat doet.
- Rafer 'Skip to my Lou' Alston heeft zijn a-game van de speelvelden geschraapt en mee naar de league genomen. Begin december besloot hij dat hij best een +15 ppg speler kon zijn en dat hij kan passen. Sindsdien heeft hij enkele memorabele games neergezet, waaronder 4 double-doubles (vóór 20 december had hij er geen) en sinds januari scoorde hij slechts vijf maal minder dan tien punten. Tegen L.A. scoorde hij vorige week 31 punten, een careerhigh, door acht drietjes te blaffen. Conclusie: Rafer heeft een career-year.
- Luis Scola is een player. De 28-jaar oude Rookie imponeert mij méér dan Kevin Durant. Daar, ik zei het. Sinds het begin van het seizoen heeft hij grote games gehad tegen San Antonio, Detroit, Phoenix, Utah, Denver en Boston. Hij speelt ook efficient. Schiet 51%, heeft veel offensieve rebounds. Met bijna een steal per wedstrijd en weinig blocks die je in de boxscore ziet, doe je hem ook tekort. De man heeft hustle, goede D. Goed zicht in het spel ook, heeft af en toe leuke passjes en weet zich goed te positioneren. Ja, ik ben een fan.
- Tracy McGrady hoeft niet goed te spelen. Het vereist wel ijzersterk spel van anderen, maar het is niet onmogelijk voor Houston te winnen zonder 25 punten van hun go-to guy. McGrady heeft van 7 tot 19 februari vrij matig gespeeld tegen niet de minste tegenstanders (tweemaal Cleveland, Portland) en Houston won telkens vrij overtuigend. Behalve tegen Sacramento. Toen won
- Steve Novak! Fucking HELD! Haha. Deze non-factor in de NBA heeft de streak eigenhandig levend gehouden. Hij schoot de beslissende drie in de wedstrijd tegen Sacramento. Op de buzzer, jongensboekenmateriaal. Als Steve had gemist (het was zijn tweede schot van de wedstrijd en de eerste die raak was!) was de streak 'maar' veertien wedstrijden lang geweest. Ik weet zeker dat Steve dat verhaal tegen zijn kleinkinderen verteld. Of gewoon, tegen zijn kinderen. Over twee jaar speelt Steve niet meer in de league en dan heeft hij alle tijd van de wereld voor slappe zever.
- Shane Battier is een grote, grote factor. Ik kan het artikel zo één twee drie niet vinden maar de Rockets besloten hem te halen, gebaseerd op harde cijfers. Overal waar Shane Battier komt, gaan teams winnen. Als hij in het veld staat, speelt een team significant beter dan wanneer hij rust. Via 82 games.com: Per 100 maal balbezit scoren de Rockets 6.3 punten méér, als hij er in staat. In de defence leveren ze iets in, maar dat moet wel toevallig zijn. Laatst nam Shane de taak op zich Kobe het leven zuur te maken. Door constant zijn schoten moeilijk te maken schot Kobe 11/33 voor slechts 24 punten. Dat was grotendeels aan Battier te danken.
Abonneren op:
Posts (Atom)