Dag lezer,
vanaf heden (vanaf gisteren eigenlijk) schrijf ik mijn blogjes voortaan op www.powerforward.nl
Na contact te hebben gelegd met Michel Kriek, de hoofdredacteur van de site, was het eigenlijk zo bekeken. Ik zocht een groter publiek, zij hadden wel oren naar iemand die over de NBA schrijft. Voortaan dus een keer of twee, drie per week mijn eigen column voor heel veel lezers. Spannend!
Bedankt voor het lezen, bedankt voor de reacties en ik hoop dat jullie met me mee verhuizen!
dinsdag 22 april 2008
zondag 20 april 2008
4 keer op rij kampioen
We onderbreken de playoffs voor zaken die ook belangrijk zijn.
Vier maal op rij. Over een legacy gesproken.
KAMPIOENEN!!!!
zaterdag 19 april 2008
Voorspellingen
Niet helemaal gelijk met wat ik eerder zei geloof ik, maar hierbij mijn voorspellingen voor de komende tijd:
Doe mee met mijn league! Zoek naar 'nba-in-nl.blogspot' als je je eigen voorspelling hebt gedaan. Kijken wie er wint.
Doe mee met mijn league! Zoek naar 'nba-in-nl.blogspot' als je je eigen voorspelling hebt gedaan. Kijken wie er wint.
Zien we die nog terug?
Elk jaar komen er 60 rookies de league binnen, als het seizoen afgelopen is. Met 450 plaatsen in de NBA, die altijd wel gevuld zijn, betekent het einde van het seizoen ook het einde voor 60 andere spelers' hun carriere. Er moet plaats gemaakt worden voor de Rookies.
Nu is het zo dat sommige spelers gewoon oud zijn en er zelf een eind aan maken. Andere spelers (voorbeeld: bijna het hele roster van Miami) zijn eigenlijk niet goed genoeg en zijn alleen in de league beland door blessureleed. Zulke spelers verdwijnen geruisloos. Niemand die volgend jaar zal zeggen: 'Oh boy, wat mis ik Earl Barron' ofzo. En die ene hall of famer of franchise speler die kapt, dat krijgen we wel mee hoor. Die zullen volgend jaar wel een keer in hun hometown geëerd worden.
Maar er zijn ook spelers die free agent zijn of een slecht contract hebben die geen nieuw contract krijgen of een buy-out accepteren en zo de league uit geschopt worden. Dit zijn spelers die best nog wel eens impact kunnen hebben maar door toedoen van ( <-- voeg willekeurige oorzaak in -->) niet aan een nieuw contract komen. Wie zijn deze spelers? Waar komen ze vandaan? Van welke spelers hebben we misschien wel de laatste minuten op een NBA-veld gezien?
1. Francisco Elson
Ik heb het vervelende vermoeden dat 'Cisco volgend jaar niet meer in de NBA speelt. Elson is free agent, de Sonics lijken geenszins van plan hem te resignen en, laten we eerlijk zijn, wie wil hem? Hij heeft het afgelopen jaar een behoorlijk onderwelmend seizoen gehad, wist niet te imponeren. Een voorteken daarvan was al het eind van vorig jaar, toen hij gebench-d werd om Fabricio Oberto zijn starting-spot over te laten nemen. Of all people!
Elson speelde de laatste tijd een kwartiertje per wedstrijd. Behalve als er gewonnen werd, zoals tegen Dallas, dan speelt hij ineens zes minuten. Dit moet de coaches van Seattle ook zijn opgevallen. Zouden ze hem terugwillen?
De move naar Oklahoma (hij is inmiddels goedgekeurd), de signing van spelers met aflopende contracten, het ziet er somber uit. Mijn gok is dat we het laatste gezien hebben van Elson. Helaas.
2. Stephon Marbury
Twee opties: Of hij rot nog een jaartje weg voor een slordige twintig miljoen, of er volgt deze zomer een buy-out en we zijn volgend jaar al verlost van de grootste ziekte in de NBA.
Het gerucht gaat de ronde dat Marbury na het slechte millieu voor de meeste sterfgevallen in New York zorgt. Het verdwijnen van deze pesticide kunnen we alleen maar toejuichen. Laten we allen hopen.
3. Smush Parker
Het leek er dit seizoen al van te komen. Na een akkefietje met een parkeerwacht werd hij bij Miami uitgekotst. Iedereen dacht dat Miami aan het vervelende mannetje vast zou zitten voor de komende twee jaar. Een buy-out volgde en uiteindelijk werden de Clippers zijn 14e team in vier jaar ofzo. Hoe dan ook: De Clips waren wel slim genoeg hem slechts voor de rest van het seizoen vast te leggen. Dat seizoen is nu over, en Smush zijn carriere waarschijnlijk ook.
4. Kwame Brown
Ooit nummer één pick tijdens de draft, nu kwijnt hij weg in Memphis. Bij zo'n slecht team geen speeltijd kunnen verdienen, dat wijst op enorme potentie tot 'sucken'. Kwame, it's been one hell of a ride. Goodbye.
5. Michael Doleac
Michael, jij en ik weten het. Dwyane Wade? Shaq? Jason Williams? Sommigen zeggen zelf Gary Payton of Antoine Walker (waarover later meer). Maar wij weten het. De Heat won in '06 doordat JIJ meedeed! Potverdorie Michael, heb je dat registratieformulier voor de hall of fame al ingevuld? En je hebt gelijk. Dat laatste jaartje bij Minesota vatte precies jouw carriere en potentieel samen: 2.4 punten in 10.7 minuten.
6. Chris Andersen
Helaas. Je comeback was super geweest, maar het werkte niet. Het lijkt wel of de NBA en jij van elkaar vervreemd zijn, Chris. Ik zal je onthouden als de man die na twee jaar niet gespeeld te hebben, na krap vier seconden in het veld zijn eerste blok noteerde. Chris, je was geweldig, en dat meen ik oprecht. Ga nu maar weer snatsen en tattoos zetten.
7. Ron Artest
Hiermee neem ik een wilde gok hoor. Artest kan deze zomer zijn contract zelf verlengen, zoals Shawn Marion dat bij Miami kan doen en Marbury bij de Knicks.
Maar hoe 'des Artest' zou het zijn als hij weigert? Als hij in al zijn arrogantie denkt ergens anders meer te kunnen verdienen? En er dan achter komen dat het niet zo mocht zijn. Dan zie ik Artest gewoon de boot nemen om hier bij Den Bosch te komen ballen. Smoke weed every day.
Dit alles gaat natuurlijk niet gebeuren, maar het zou wat zijn he.
8. Ricky Davis en Jason Williams
Beiden komen van een ranzig dik contract. Beiden verdienen veel te veel voor de productie die ze hebben. Zouden ze in salaris (en speeltijd) een stap terug willen doen om ergens vanaf de bank te gaan spelen? Waarschijnlijk wel, en in het geval van Jason hoop ik het.
Maar kijk niet raar op als een van de twee niet geresigned wordt door Miami en geen ander team kan vinden. Want dit seizoen was erg onspirerend. Niet echt reclame voor jezelf, als je in 07-08 bij Miami hebt gespeeld.
In het geval van Williams zal veel afhangen van de pick die Miami krijgt. Als ze Rose niet halen, en dus geen instant nba-ready guard hebben, zal Jason denk ik een jaartje extra in South Florida krijgen. En dat willen we allemaal.
Nu is het zo dat sommige spelers gewoon oud zijn en er zelf een eind aan maken. Andere spelers (voorbeeld: bijna het hele roster van Miami) zijn eigenlijk niet goed genoeg en zijn alleen in de league beland door blessureleed. Zulke spelers verdwijnen geruisloos. Niemand die volgend jaar zal zeggen: 'Oh boy, wat mis ik Earl Barron' ofzo. En die ene hall of famer of franchise speler die kapt, dat krijgen we wel mee hoor. Die zullen volgend jaar wel een keer in hun hometown geëerd worden.
Maar er zijn ook spelers die free agent zijn of een slecht contract hebben die geen nieuw contract krijgen of een buy-out accepteren en zo de league uit geschopt worden. Dit zijn spelers die best nog wel eens impact kunnen hebben maar door toedoen van ( <-- voeg willekeurige oorzaak in -->) niet aan een nieuw contract komen. Wie zijn deze spelers? Waar komen ze vandaan? Van welke spelers hebben we misschien wel de laatste minuten op een NBA-veld gezien?
1. Francisco Elson
Ik heb het vervelende vermoeden dat 'Cisco volgend jaar niet meer in de NBA speelt. Elson is free agent, de Sonics lijken geenszins van plan hem te resignen en, laten we eerlijk zijn, wie wil hem? Hij heeft het afgelopen jaar een behoorlijk onderwelmend seizoen gehad, wist niet te imponeren. Een voorteken daarvan was al het eind van vorig jaar, toen hij gebench-d werd om Fabricio Oberto zijn starting-spot over te laten nemen. Of all people!
Elson speelde de laatste tijd een kwartiertje per wedstrijd. Behalve als er gewonnen werd, zoals tegen Dallas, dan speelt hij ineens zes minuten. Dit moet de coaches van Seattle ook zijn opgevallen. Zouden ze hem terugwillen?
De move naar Oklahoma (hij is inmiddels goedgekeurd), de signing van spelers met aflopende contracten, het ziet er somber uit. Mijn gok is dat we het laatste gezien hebben van Elson. Helaas.
2. Stephon Marbury
Twee opties: Of hij rot nog een jaartje weg voor een slordige twintig miljoen, of er volgt deze zomer een buy-out en we zijn volgend jaar al verlost van de grootste ziekte in de NBA.
Het gerucht gaat de ronde dat Marbury na het slechte millieu voor de meeste sterfgevallen in New York zorgt. Het verdwijnen van deze pesticide kunnen we alleen maar toejuichen. Laten we allen hopen.
3. Smush Parker
Het leek er dit seizoen al van te komen. Na een akkefietje met een parkeerwacht werd hij bij Miami uitgekotst. Iedereen dacht dat Miami aan het vervelende mannetje vast zou zitten voor de komende twee jaar. Een buy-out volgde en uiteindelijk werden de Clippers zijn 14e team in vier jaar ofzo. Hoe dan ook: De Clips waren wel slim genoeg hem slechts voor de rest van het seizoen vast te leggen. Dat seizoen is nu over, en Smush zijn carriere waarschijnlijk ook.
4. Kwame Brown
Ooit nummer één pick tijdens de draft, nu kwijnt hij weg in Memphis. Bij zo'n slecht team geen speeltijd kunnen verdienen, dat wijst op enorme potentie tot 'sucken'. Kwame, it's been one hell of a ride. Goodbye.
5. Michael Doleac
Michael, jij en ik weten het. Dwyane Wade? Shaq? Jason Williams? Sommigen zeggen zelf Gary Payton of Antoine Walker (waarover later meer). Maar wij weten het. De Heat won in '06 doordat JIJ meedeed! Potverdorie Michael, heb je dat registratieformulier voor de hall of fame al ingevuld? En je hebt gelijk. Dat laatste jaartje bij Minesota vatte precies jouw carriere en potentieel samen: 2.4 punten in 10.7 minuten.
6. Chris Andersen
Helaas. Je comeback was super geweest, maar het werkte niet. Het lijkt wel of de NBA en jij van elkaar vervreemd zijn, Chris. Ik zal je onthouden als de man die na twee jaar niet gespeeld te hebben, na krap vier seconden in het veld zijn eerste blok noteerde. Chris, je was geweldig, en dat meen ik oprecht. Ga nu maar weer snatsen en tattoos zetten.
7. Ron Artest
Hiermee neem ik een wilde gok hoor. Artest kan deze zomer zijn contract zelf verlengen, zoals Shawn Marion dat bij Miami kan doen en Marbury bij de Knicks.
Maar hoe 'des Artest' zou het zijn als hij weigert? Als hij in al zijn arrogantie denkt ergens anders meer te kunnen verdienen? En er dan achter komen dat het niet zo mocht zijn. Dan zie ik Artest gewoon de boot nemen om hier bij Den Bosch te komen ballen. Smoke weed every day.
Dit alles gaat natuurlijk niet gebeuren, maar het zou wat zijn he.
8. Ricky Davis en Jason Williams
Beiden komen van een ranzig dik contract. Beiden verdienen veel te veel voor de productie die ze hebben. Zouden ze in salaris (en speeltijd) een stap terug willen doen om ergens vanaf de bank te gaan spelen? Waarschijnlijk wel, en in het geval van Jason hoop ik het.
Maar kijk niet raar op als een van de twee niet geresigned wordt door Miami en geen ander team kan vinden. Want dit seizoen was erg onspirerend. Niet echt reclame voor jezelf, als je in 07-08 bij Miami hebt gespeeld.
In het geval van Williams zal veel afhangen van de pick die Miami krijgt. Als ze Rose niet halen, en dus geen instant nba-ready guard hebben, zal Jason denk ik een jaartje extra in South Florida krijgen. En dat willen we allemaal.
maandag 14 april 2008
Een ode aan de Celtics
Dit seizoen was helemaal van Boston. Van het begin, tot aan het eind. The National Bean-town Association. Ja, de groengekleurden hebben een dijk van een seizoen achter de rug en kunnen daarom alleen maar tegenvallen in de playoffs. Niets, behalve een kampioenschap, volstaat om dit team de glans te geven die het toebehoort. Natuurlijk halen ze de finale van het oosten, en ze zullen daar hoogst waarschijnlijk Detroit treffen. Maar daarna? Jouw gok is zo goed als de mijne. Een best-of-seven tegen Detroit is voor elke ploeg lastig, en slopend. Daarna een serie tegen het team dat wist te overleven in het westen? Dat is niets minder dan aan aanslag op je zenuwen. Boston zal elk sprankje talent dat ze hebben aan moeten spreken voor de ring. Mijn gok? Het gaat ze verdomme nog lukken ook. Maar voor het geval dat niet zo is kom ik nu al met mijn homage. Boston, het was me het jaartje wel.
1 Augustus, 2007. De datum die de boeken in zal gaan als de dag dat Boston weer een ploeg naar zijn naam werd. Een franchise met zestien kampioenschappen in de historie ging met één move van het rijtje 'kutclubs' naar het illustere gezelschap dat zich 'contender' mag noemen. 1 Augustus, 2007. Kevin Garnett gaat naar Boston in de grootste trade voor één speler ooit. 5 Spelers en 2 picks naar Minesota, the Big Ticket naar de Celtics. De speculaties konden beginnen.
Een dikke maand eerder was er namelijk het nieuws dat Ray Allen, één van de beste schutters in de NBA, ook naar de Celtics ging. Hij verliet Seattle en ging naar een team waarvan hij waarschijnlijk dacht: 'Hmm, ik verlaat het ene zaadteam voor het andere'. Ja, Ray Allen leek een gevalletje Rudy Gay. Zoals Kenny Smith het zegt: hij en Pierce zouden een award kunnen krijgen voor 'My team is whack, but I'm not!'
Maar de komst van Garnett een maand later? De wereld stond op zijn kop. Drie allstars in het zwakke oosten. Dan moet je toch per se het beste record halen? Dan moet je toch kampioen worden? Drie allstars, hongerig naar hun eerste ring. Maar de haters staken ook hun kop op. Waar is hun guard? Waar is hun center? Eisen ze niet teveel van hun sterren? Houden die het wel vol?
Laten we eens kijken hoe het seizoen verliep voor de Celtics. Zoals gezegd: Het begin bracht antwoorden. De eerste wedstrijden voldeden aan de (erg hoge) verwachtingen en het duurde acht wedstrijden voordat de eerste nederlaag werd geleden. Tegen Orlando, toch ook een succes-verhaal deze competitie, kwamen de C's twee puntjes tekort om overtime af te dwingen. Na twaalf wedstrijden hadden ze het overweldigende record: 11-1.
Het schema tot dan toe was onderwelmend, dat klopt. De haters en twijfelaars bleven daardoor actief: 'Straks worden ze pas echt getest. Dan is het zo gebeurd met hun resultaten.' De verwachte dip bleef echter uit en wat ook steeds meer opviel: Boston bleef ongeslagen tegen teams uit het sterke westen. Een goed voorteken voor de playoffs? Wellicht. Het zal in ieder geval meespelen in de achterhoofden van menig tegenstander, straks in de finales.
De eerste krachtmetingen, nu je terugkijkt, waren de volgende: Golden State - Boston, 21 november: 82-105. Lakers - Boston, twee dagen later: 94 - 107. Daarna weer een handvol makkelijk te winnen games. De balans met nieuwjaar, een 26-3 record. Maar nogmaals: het programma was relatief makkelijk geweest en ze hadden nog geen tegenslagen te verwerken gekregen.
Het begin van het seizoen bracht antwoorden op het plekken waar je het niet zou verwachten. Rajon Rondo heeft in één zomer tijd leren basketballen. Gretig, met passie, en wat een snelheid. Hij zou niet kunnen schieten, eigenlijk aanvallend sowieso te weinig brengen. Hij als starting pointguard voor de C's leek een lachtertje. Achteraf is de lach die van een boer met kiespijn. Rajon zet elke nacht 10.4 punten, 4.10 rebounds en 5.1 assists neer. Knappe cijfers in een team waar hij de vierde optie is. Leuk detail trouwens: De jongen is precies een week jonger dan ik. Het knaapje is echter verzekerd van een glansrijke toekomst. Ik moet verdomme m'n studie nog afmaken en heb niet eens de helft van zijn game.
Is Rondo dan de reden dat de Celtics het zo goed doen? Laat ik het zo zeggen. Als de C's goed zouden draaien zou men vooraf gedacht hebben: 'Dat is dan ondanks Rondo'. Nu is die gedachte veranderd in: 'Mede dankzij Rondo'. Hij is geen allstar, maar hij brengt hard werk en een goede D. En een paar lekkere fakes, which I like.
Laat dit ook het seizoen zijn van Big Baby Glen Davis, die zeker niet teleur stelde onderin. Laat dit ook het seizoen zijn van Kendrick Perkins, die veruit het beste seizoen in zijn jonge carrière heeft. Wat wil ik zeggen? Het helpt om drie allstars te hebben, maar de rest moet ook zijn steentje bijdragen. Een voorbeeld laat zich snel zien: Denver heeft met Camby, Melo en A.I. niet de minsten in huis. Toch halen zij maar nipt de playoffs en gaan ze echt geen hoge ogen gooien in mei of juni.
Een goede supporting cast? Check. James Posey staat model voor alle hardwerkende C's die nooit topscoorder van de wedstrijd zullen zijn, die niet de meeste minuten maken en straks in de spannende potten niet het beslissende schot zullen nemen.
Maar hard werken mag ook niet vergeten worden. Hoewel ze slechts zestien keer verloren, tot op heden, is zeker niet elke wedstrijd makkelijk geweest. Toch werden veruit de meeste hindernissen overwonnen. Kevin Garnett, de belangrijkste speler van het team, is een poos geblesseerd geweest. Hoe reageerden de Celtics? Door balls-to-the-wall, knakenhard te spelen. De langste losingstreak van het seizoen, een miserabele drie games (@Den, @GS, @PHO) tegen erg goede ploegen. Daar kun je niet boos over worden. En het waren net de drie games dat KG terug was, go figure.
Hoe gaat dit eindigen? Nogmaals: Jouw gok is zo goed als de mijne. Maar dit is een post, zodat we niet vergeten. 07 - 08 was het jaar dat Boston van mij een 'believer' maaktel, recht voor de neus van Houston die 22 wedstrijden op rij wint.
En dan nu een kritische noot. Hoe de fuck ruil je vijf crap-spelers voor Kevin Garnett? Iedereen ging Memphis afzeiken voor de Gasol-trade maar dit is toch ook tragisch? Goddamnit. Als Boston dit seizoen de ring wint is het weer een punt voor de klas GM's die met blockbuster moves hun ziel aan de duivel verkopen, in ruil voor het kampioenschap. Ergens, in een comfortabele stoel, zit Pat Riley lachend zijn legacy te bekijken.
Een goede supporting cast? Check. James Posey staat model voor alle hardwerkende C's die nooit topscoorder van de wedstrijd zullen zijn, die niet de meeste minuten maken en straks in de spannende potten niet het beslissende schot zullen nemen.
Maar hard werken mag ook niet vergeten worden. Hoewel ze slechts zestien keer verloren, tot op heden, is zeker niet elke wedstrijd makkelijk geweest. Toch werden veruit de meeste hindernissen overwonnen. Kevin Garnett, de belangrijkste speler van het team, is een poos geblesseerd geweest. Hoe reageerden de Celtics? Door balls-to-the-wall, knakenhard te spelen. De langste losingstreak van het seizoen, een miserabele drie games (@Den, @GS, @PHO) tegen erg goede ploegen. Daar kun je niet boos over worden. En het waren net de drie games dat KG terug was, go figure.
Hoe gaat dit eindigen? Nogmaals: Jouw gok is zo goed als de mijne. Maar dit is een post, zodat we niet vergeten. 07 - 08 was het jaar dat Boston van mij een 'believer' maaktel, recht voor de neus van Houston die 22 wedstrijden op rij wint.
En dan nu een kritische noot. Hoe de fuck ruil je vijf crap-spelers voor Kevin Garnett? Iedereen ging Memphis afzeiken voor de Gasol-trade maar dit is toch ook tragisch? Goddamnit. Als Boston dit seizoen de ring wint is het weer een punt voor de klas GM's die met blockbuster moves hun ziel aan de duivel verkopen, in ruil voor het kampioenschap. Ergens, in een comfortabele stoel, zit Pat Riley lachend zijn legacy te bekijken.
donderdag 10 april 2008
'Tanken' voor de playoffs?
Ik zat even door de standings op dit moment te kijken en wat me opviel is het volgende:
Denver of Golden State wordt het achtste team in de playoffs, voor het westen. New Orleans wordt waarschijnlijk eerste of tweede. Dallas wordt hoogst waarschijnlijk zevende.
Let wel: er zitten mogelijke verschuivingen in dit overzicht, aangezien er nog zes wedstrijden te gaan zijn en alles binnen een game bij elkaar ligt. New Orleans kan best tweede worden, als Dallas alles verliest liggen ze in de lottery, enzovoorts. Maar terug naar mijn puntje:
New Orleans speelt nog tegen L.A (Lakers) en Dallas, in hun laatste wedstrijden. In een league waar tanken inmiddels schaamteloos gebeurt (Isiah Thomas: 'Ik laat de jongere spelers ervaring opdoen.' Right....) is het toch niet ondenkbaar dat de Hornets een slippertje begaan? Mocht op het eind blijken dat de nummer 1 tegen Denver of Golden State speelt, wil je dat wel? Ik zou liever tegen Dallas spelen. Het Dallas met een gimpy, choke-gevoelige Dirk. Dallas met Jason 'ik ben zo 2005' Kidd. Dallas dat echt geen energie vreet zoals het rennende, up-tempo Golden State en Denver dat doen.
Ik zou niet versteld staan van een magische verliespartij van New Orleans, bijvoorbeeld in Dallas, tijdens de laatste wedstrijd van het jaar. Dallas wordt daarmee aan die zevende plek geholpen, New Orleans kan een plekje dalen.
In het oosten ligt trouwens alles min of meer vast. Daarom vast een overzichtje met, tegen beter weten in, voorspellingen.
(1) Boston - (8) Atlanta: 4-0
(2) Detroit - (7) Toronto: 4-1
(3) Orlando - (6) Philadelphia: 4-1
(4) Cleveland - (5) Washington: 2-4
(1) Boston - (5) Washington: 4-1
(2)Detroit - (3) Orlando: 4-2
(1)Boston - (2) Detroit: 4-2
Ik heb hierbij overigens geen enkele rekening met home-court advantage gehouden. Die kon ik niet vinden.
En de mooiste matchup van het oosten? DeShawn Stevenson tegen LeBron James! In de battle van de soldaten met de gekke namen gaat DeShawn LeBron killen. Man man man, wat zal er getrashtalkt worden. Voor wie het gemist heeft, quote ik DeShawn even:
After a Cavs’ loss to the Washington Wizards DeShawn Stevenson said of LeBron James, “He’s overrated. And you can say I said that.”
En:
"They beat us two years in a row (in the playoffs) and last year, they gave us a spanking you know, so they have that swagger. When they walk into our gym they feel like they are at home so we have to take that away from them. We've got to stop playing around with them, laughing and joking because we know those guys. We have to take those guys serious."
En:
“I hope we play Cleveland. I’m going to get Soulja Boy courtside seats and have him wear a DeShawn Stevenson jersey. Maybe (James) can have Jay-Z there since LeBron’s all on his (shorts) anyway. And tell LeBron to cut that beard off and stop copying me.”
Cleveland - Washington wordt VET!
Denver of Golden State wordt het achtste team in de playoffs, voor het westen. New Orleans wordt waarschijnlijk eerste of tweede. Dallas wordt hoogst waarschijnlijk zevende.
Let wel: er zitten mogelijke verschuivingen in dit overzicht, aangezien er nog zes wedstrijden te gaan zijn en alles binnen een game bij elkaar ligt. New Orleans kan best tweede worden, als Dallas alles verliest liggen ze in de lottery, enzovoorts. Maar terug naar mijn puntje:
New Orleans speelt nog tegen L.A (Lakers) en Dallas, in hun laatste wedstrijden. In een league waar tanken inmiddels schaamteloos gebeurt (Isiah Thomas: 'Ik laat de jongere spelers ervaring opdoen.' Right....) is het toch niet ondenkbaar dat de Hornets een slippertje begaan? Mocht op het eind blijken dat de nummer 1 tegen Denver of Golden State speelt, wil je dat wel? Ik zou liever tegen Dallas spelen. Het Dallas met een gimpy, choke-gevoelige Dirk. Dallas met Jason 'ik ben zo 2005' Kidd. Dallas dat echt geen energie vreet zoals het rennende, up-tempo Golden State en Denver dat doen.
Ik zou niet versteld staan van een magische verliespartij van New Orleans, bijvoorbeeld in Dallas, tijdens de laatste wedstrijd van het jaar. Dallas wordt daarmee aan die zevende plek geholpen, New Orleans kan een plekje dalen.
In het oosten ligt trouwens alles min of meer vast. Daarom vast een overzichtje met, tegen beter weten in, voorspellingen.
(1) Boston - (8) Atlanta: 4-0
(2) Detroit - (7) Toronto: 4-1
(3) Orlando - (6) Philadelphia: 4-1
(4) Cleveland - (5) Washington: 2-4
(1) Boston - (5) Washington: 4-1
(2)Detroit - (3) Orlando: 4-2
(1)Boston - (2) Detroit: 4-2
Ik heb hierbij overigens geen enkele rekening met home-court advantage gehouden. Die kon ik niet vinden.
En de mooiste matchup van het oosten? DeShawn Stevenson tegen LeBron James! In de battle van de soldaten met de gekke namen gaat DeShawn LeBron killen. Man man man, wat zal er getrashtalkt worden. Voor wie het gemist heeft, quote ik DeShawn even:
After a Cavs’ loss to the Washington Wizards DeShawn Stevenson said of LeBron James, “He’s overrated. And you can say I said that.”
En:
"They beat us two years in a row (in the playoffs) and last year, they gave us a spanking you know, so they have that swagger. When they walk into our gym they feel like they are at home so we have to take that away from them. We've got to stop playing around with them, laughing and joking because we know those guys. We have to take those guys serious."
En:
“I hope we play Cleveland. I’m going to get Soulja Boy courtside seats and have him wear a DeShawn Stevenson jersey. Maybe (James) can have Jay-Z there since LeBron’s all on his (shorts) anyway. And tell LeBron to cut that beard off and stop copying me.”
Cleveland - Washington wordt VET!
zondag 6 april 2008
De luie zondagavondblog (JAJA!)
En ik waarschuw jullie voor twee dingen. Ten eerste: Ik voel me scherp vandaag. Maak je klaar voor gevatte grapjes, puntige inzichten en nutteloos gezever. It's what I do best. Ten tweede: Kan goed zijn dat ik alleen de eerste helft kijk van de komende game (Dallas - Phoenix).
Net heel eventjes de Hornets zitten kijken. Chris Paul is... WHOAHHHHHA. Alles wat je als basketbal-liefhebber wil zien. Zijn statline vannacht, in wat een spannende wedstrijd was: 16 punten, 13 assists, 10 rebounds, 5 steals. Oh Lord. MVP? Dacht het wel.
Goed. Voordat de wedstrijd begint: Deze wedstrijd is belangrijk omdat:
- Shaq kan killen
- Amare kan killen
- Een van de beste guards tegen een van de meest overgewaardeerde guards speelt
- Dallas een overwinning nodig heeft. Phoenix heeft het niet echt NODIG. Maar overwinningen zijn zoetjes.
Voorspelling: 107 - 94 voor PHOENIX
Eerste kwart:
- Voor de tipoff een discussie onder de commentatoren. Je zou Amare niet buiten de MVP-beschouwingen kunnen laten. Oh jawel hoor. Ik ga dat bewijzen. Het is Kobe of Paul. Niemand anders. Nobody. Goddamnit. Krijgen die lui hiervoor betaald? HA!
- Het lijkt wel of ze het er om doen. Jason Kidd post Steve Nash op als een #$#$, wat voor goede passjes en een score heeft gezorgd. Amare heeft een paar mooie punten op het bord gezet. Dallas staat voor. Great, just great.
- Shaq is echt een groot kind. Hij gooide die bal duidelijk expres tegen Dirk zijn hoofd. De Nederlander in mij vindt het mooi als softe Duitsers dingen naar hun hoofd geslingerd krijgen.
- Phoenix voor, na een leuke run die startte met een ranzig harde dunk van Stoudamire. Prachtige dunk. Ik juichtte hardop, en dat is een goed teken.
- De switch-defence van Dallas is dramatisch. Doordat hij bestaat. Na een pick en roll tussen Stoudamire en Nash eindigt Kidd tegen Amare, niet voor het eerst. Resultaat? Knetterharde denderdunks. Amare, je bent geen MVP. Maar ga vooral door om me proberen over te halen. Het is gelijk, 20-20 en Chipmunck Johnson wil het er even met zijn spelers over hebben.
- Jason Kidd mist een layup. Hihi. Toch maakt hij goed gebruik van zijn edge over Nash, op fysiek vlak. Hij post veel op en passt goed vanuit die post.
- Giricek imponeert. Paar leuke rebounds en een stel scores. Zo is dat. Gebruik maken van je minuten, die zijn namelijk spaarzaam in Phoenix, waar de starters al vlug tegen 40 minuten in een wedstrijd aanhikken. Behalve Shaq die 25 minuten noteert maar wel beestig speelt sinds zijn komst in Phoenix. Zoals ik had voorspeld.
Tweede kwart:
- Er wordt op het internet best veel gehaat tegenover Boris Diaw. Ik snap dat eigenlijk wel. De man is de helft van de tijd compleet onzichtbaar. Als hij iets doet is het vaak mooi, stijlvol. Maar om een goede speler te zijn moet je niet zo gebonden zijn aan je momentjes. In voetbal kan dat. In het snellere, dynamische basketball moet je altijd 'on' zijn.
- Ik vind het snelle spel van Phoenix helemaal niet zo leuk om naar te kijken. San Antonio, Detroit. Fundamenteel basketball waar een idee achter zit, dat vind ik vaak leuker. Maar dat zal ik nu wel zeggen omdat er even niet hard gedunkt is.
- Even een woordje over de comeback van Grant Hill. Wow. Ik had echt mijn twijfels hoor, moet ik zeggen. Ik plaatste hem in het rijtje van sterren voor wie het nu eenmaal over is. Het idee 'Penny Hardaway'. Het zoveelste talent dat helaas te vroeg moet kappen. Maar hij ziet er behoorlijk gezond en hongerig uit op mijn schermpje. De man heeft nooit een playoffs-serie gewonnen hoor ik net. Nou Grant, daar gaat denk ik verandering in komen.
- Leandro Barbosa is zo fucking snel. Hij lijkt een beetje op mij wat dat betreft (I wish...), maar ik brick elke lay-up of elk schot dat ik krijg. Hij maakt ze gewoon af. Ik snap dat niet. Als je als een windhond op het bord afloopt en je gooit de bal tegen het bord, dan stuitert hij toch terug? Dat heb ik tenminste altijd!
- Om ook maar even over Dallas te spreken: Josh Howard is een stille moordenaar. De man heeft inmiddels (checkt yahoo) 11 punten. Speelt nu even niet, en ik heb het niet door. Ik kan me geen enkele score van hem herinneren. Dat is raar als je al vijf fieldgoald hebt gemaakt. Ja. Een zeer stille, solide performance door Howard.
- O'Neal met een sterke play, 53 - 46. Maal twee, is 106-92. De verhouding van mijn voorspelling lijkt 'spot-on', er wordt alleen teveel gescoord. We moeten nog twee minuten tot halftime. Leuke wedstrijd waarin veel vooroordelen bevestigd worden. Phoenix speelt los, snel. Turnovers, daar maakt men zich niet druk om. Als je maar probeert snel te scoren. Aan de zijde van Dallas is Terry enorm snel, Dirk maakt wel schotjes maar mijdt contact en Howard is sterk zonder zijn spierballen te laten zien.
- Phoenix 57, Dallas 52 bij halftime. Pointers van deze kant: Dallas moet stoerder zijn. Het is wat slapjes allemaal. O'Neal maakt die fout wel, ga eens naar de vrijeworplijn. Je hebt verdomme pas 5 vrije worpjes gehad. En Phoenix moet die pick en roll uitmelken tot het einde der tijden. Steve Nash leest de situatie als een spannend boek en reageert er perfect op. Good things happen.
Derde kwart:
- Jason Kidd is sterk. Hij loopt Nash omver, geeft Dampier een assist, leuke dunk. Dampier schijnt flink op te bloeien bij Kidd. Geweldig! Deden de resultaten dat ook maar! 1-11 tegen +.500 teams. Dat is geen goede stat, waar je ook vandaan komt.
- Laat me mezelf even herhalen. Jason Kidd is sterk. Amare post hem op, beukt tegen hem aan en weet je wat? Jason neemt de hit, absorbeert hem en dwingt een jump af. Knap werk, zeer knap werk. Suns staan wel dik voor doordat de Mavs niet in staat zijn te scoren. Elf puntjes.
- Nowitzki heeft iets, maakt verder niet uit wat maar even een interessante observatie. Dirk Nowitzki ligt niet goed in zijn team. Als iemand geblesseerd is of pijn heeft zie je altijd teammaten naar iemand toesnellen. 'Is alles goed? You allright?' Maar niet bij Dirk! Als Dirk op de grond ligt staat Dampier ofzo er een beetje naast van: 'Dude, sta op...' Eerst knalde Dirk met zijn kop tegen Eric op en die kwam gewoon niet kijken! Hij staarde echt alsof hij naar een kakkerlak keek! En zojuist gebeurde het weer. Arme, arme Dirk.
*****
Helaas. Het wordt me wat laat, ik stop ermee. 72 - 61 Phoenix, dit moeten ze winnen.
Net heel eventjes de Hornets zitten kijken. Chris Paul is... WHOAHHHHHA. Alles wat je als basketbal-liefhebber wil zien. Zijn statline vannacht, in wat een spannende wedstrijd was: 16 punten, 13 assists, 10 rebounds, 5 steals. Oh Lord. MVP? Dacht het wel.
Goed. Voordat de wedstrijd begint: Deze wedstrijd is belangrijk omdat:
- Shaq kan killen
- Amare kan killen
- Een van de beste guards tegen een van de meest overgewaardeerde guards speelt
- Dallas een overwinning nodig heeft. Phoenix heeft het niet echt NODIG. Maar overwinningen zijn zoetjes.
Voorspelling: 107 - 94 voor PHOENIX
Eerste kwart:
- Voor de tipoff een discussie onder de commentatoren. Je zou Amare niet buiten de MVP-beschouwingen kunnen laten. Oh jawel hoor. Ik ga dat bewijzen. Het is Kobe of Paul. Niemand anders. Nobody. Goddamnit. Krijgen die lui hiervoor betaald? HA!
- Het lijkt wel of ze het er om doen. Jason Kidd post Steve Nash op als een #$#$, wat voor goede passjes en een score heeft gezorgd. Amare heeft een paar mooie punten op het bord gezet. Dallas staat voor. Great, just great.
- Shaq is echt een groot kind. Hij gooide die bal duidelijk expres tegen Dirk zijn hoofd. De Nederlander in mij vindt het mooi als softe Duitsers dingen naar hun hoofd geslingerd krijgen.
- Phoenix voor, na een leuke run die startte met een ranzig harde dunk van Stoudamire. Prachtige dunk. Ik juichtte hardop, en dat is een goed teken.
- De switch-defence van Dallas is dramatisch. Doordat hij bestaat. Na een pick en roll tussen Stoudamire en Nash eindigt Kidd tegen Amare, niet voor het eerst. Resultaat? Knetterharde denderdunks. Amare, je bent geen MVP. Maar ga vooral door om me proberen over te halen. Het is gelijk, 20-20 en Chipmunck Johnson wil het er even met zijn spelers over hebben.
- Jason Kidd mist een layup. Hihi. Toch maakt hij goed gebruik van zijn edge over Nash, op fysiek vlak. Hij post veel op en passt goed vanuit die post.
- Giricek imponeert. Paar leuke rebounds en een stel scores. Zo is dat. Gebruik maken van je minuten, die zijn namelijk spaarzaam in Phoenix, waar de starters al vlug tegen 40 minuten in een wedstrijd aanhikken. Behalve Shaq die 25 minuten noteert maar wel beestig speelt sinds zijn komst in Phoenix. Zoals ik had voorspeld.
Tweede kwart:
- Er wordt op het internet best veel gehaat tegenover Boris Diaw. Ik snap dat eigenlijk wel. De man is de helft van de tijd compleet onzichtbaar. Als hij iets doet is het vaak mooi, stijlvol. Maar om een goede speler te zijn moet je niet zo gebonden zijn aan je momentjes. In voetbal kan dat. In het snellere, dynamische basketball moet je altijd 'on' zijn.
- Ik vind het snelle spel van Phoenix helemaal niet zo leuk om naar te kijken. San Antonio, Detroit. Fundamenteel basketball waar een idee achter zit, dat vind ik vaak leuker. Maar dat zal ik nu wel zeggen omdat er even niet hard gedunkt is.
- Even een woordje over de comeback van Grant Hill. Wow. Ik had echt mijn twijfels hoor, moet ik zeggen. Ik plaatste hem in het rijtje van sterren voor wie het nu eenmaal over is. Het idee 'Penny Hardaway'. Het zoveelste talent dat helaas te vroeg moet kappen. Maar hij ziet er behoorlijk gezond en hongerig uit op mijn schermpje. De man heeft nooit een playoffs-serie gewonnen hoor ik net. Nou Grant, daar gaat denk ik verandering in komen.
- Leandro Barbosa is zo fucking snel. Hij lijkt een beetje op mij wat dat betreft (I wish...), maar ik brick elke lay-up of elk schot dat ik krijg. Hij maakt ze gewoon af. Ik snap dat niet. Als je als een windhond op het bord afloopt en je gooit de bal tegen het bord, dan stuitert hij toch terug? Dat heb ik tenminste altijd!
- Om ook maar even over Dallas te spreken: Josh Howard is een stille moordenaar. De man heeft inmiddels (checkt yahoo) 11 punten. Speelt nu even niet, en ik heb het niet door. Ik kan me geen enkele score van hem herinneren. Dat is raar als je al vijf fieldgoald hebt gemaakt. Ja. Een zeer stille, solide performance door Howard.
- O'Neal met een sterke play, 53 - 46. Maal twee, is 106-92. De verhouding van mijn voorspelling lijkt 'spot-on', er wordt alleen teveel gescoord. We moeten nog twee minuten tot halftime. Leuke wedstrijd waarin veel vooroordelen bevestigd worden. Phoenix speelt los, snel. Turnovers, daar maakt men zich niet druk om. Als je maar probeert snel te scoren. Aan de zijde van Dallas is Terry enorm snel, Dirk maakt wel schotjes maar mijdt contact en Howard is sterk zonder zijn spierballen te laten zien.
- Phoenix 57, Dallas 52 bij halftime. Pointers van deze kant: Dallas moet stoerder zijn. Het is wat slapjes allemaal. O'Neal maakt die fout wel, ga eens naar de vrijeworplijn. Je hebt verdomme pas 5 vrije worpjes gehad. En Phoenix moet die pick en roll uitmelken tot het einde der tijden. Steve Nash leest de situatie als een spannend boek en reageert er perfect op. Good things happen.
Derde kwart:
- Jason Kidd is sterk. Hij loopt Nash omver, geeft Dampier een assist, leuke dunk. Dampier schijnt flink op te bloeien bij Kidd. Geweldig! Deden de resultaten dat ook maar! 1-11 tegen +.500 teams. Dat is geen goede stat, waar je ook vandaan komt.
- Laat me mezelf even herhalen. Jason Kidd is sterk. Amare post hem op, beukt tegen hem aan en weet je wat? Jason neemt de hit, absorbeert hem en dwingt een jump af. Knap werk, zeer knap werk. Suns staan wel dik voor doordat de Mavs niet in staat zijn te scoren. Elf puntjes.
- Nowitzki heeft iets, maakt verder niet uit wat maar even een interessante observatie. Dirk Nowitzki ligt niet goed in zijn team. Als iemand geblesseerd is of pijn heeft zie je altijd teammaten naar iemand toesnellen. 'Is alles goed? You allright?' Maar niet bij Dirk! Als Dirk op de grond ligt staat Dampier ofzo er een beetje naast van: 'Dude, sta op...' Eerst knalde Dirk met zijn kop tegen Eric op en die kwam gewoon niet kijken! Hij staarde echt alsof hij naar een kakkerlak keek! En zojuist gebeurde het weer. Arme, arme Dirk.
*****
Helaas. Het wordt me wat laat, ik stop ermee. 72 - 61 Phoenix, dit moeten ze winnen.
zaterdag 5 april 2008
Isiah is een 'goner'
Het lijkt er wel op. Donnie Walsh (nooit van gehoord verder) praat op verschillende sites over hoe HIJ het aan gaat pakken als de nieuwe president van de New York Knicks. De New York Daily en de New York Times hebben verschillende leuke soundsbites die betere tijden doen vermoeden, maar nergens wordt me duidelijk gemaakt of Isiah nog écht weg gaat, behalve dan als coach. Blijft hij GM? Want:
Thomas' days as coach are numbered, but Walsh, who spoke briefly to Thomas a few days ago, will allow him to finish the season and is extending him the courtesy of an exit interview.
"I can't just come in here from Indiana and do rash things right away," Walsh said. "I need to sit down with Isiah and have a meaningful basketball conversation."
Maar ook:
Thomas could remain in the organization in some capacity - "I believe he's got the skills to help this franchise," Walsh said - but the fact that Thomas was in Memphis during the press conference is a clear sign that he is on his way out.
Advies vanaf deze kant: Isiah Thomas is het kauwgumpje dat je uitspuugt maar dat heel vervelend onder je schoen blijft plakken. Die kun je beter in een papiertje wikkelen en écht de vuilnisbak ingooien. Zijn dagen bij New York waren verschrikkelijk, laat daar in naam van al wat heilig is een eind aan komen.
Vanaf volgend jaar dus een andere coach bij New York. Wellicht zelfs een coach die met het rauwe talent dat ze daar hebben een team neer kan zetten. Een team dat kan winnen. En om niet te vergeten hoe slecht het ooit geweest is, hier alvast een poëtische terugblik op de dagen van Isiah, de 'babyfaced assasin'
Isiah Thomas
'YAHWAY is de REDDER',
de betekenis van jouw naam.
Het verneuken van talent en geld,
de reden achter jouw beruchte faam.
Als geen ander wist jij spelers te vernaaien.
Hun kunde 180 graden om te doen draaien.
Hun inzet, passie, mate van streven,
wist jij ze op magische wijze op te doen geven.
Waar je om herinnerd wordt,
kunnen we nu nog niet vermoeden.
Eerst maar een beschauwing,
over hoe je als GM je club dood liet bloeden.
Je haalde Randolph, de matigste big-guy,
na, euhm... Curry?
Voeg daar wan-basketballer Robinson aan toe,
en je club zit echt in de smurrie.
Vrouwelijk personeel gaat je missen op kantoor,
aan hen bood je altijd een luisterend oor.
Eigenlijk luisterde je niet, dat is ons geheim,
gebogen keek je naar hun tiet, als een ongegeneerd zwijn.
Een billenknijpende, seksueel gefrustreerde maniak,
in drie jaar zette jij een legendarische club in de kak.
Je enige goeie move? De signing van David Lee,
als dertigste pick een goede ingeving. Maar daarmee red je het niet.
Als coach is het ook echt tranen met tuiten.
Je doet niet eens je best, je team emoties te doen uiten.
Je laat Randolph met zijn contract niet eens spelen,
omdat je bang bent straks in juni, teveel pingpongballen te moeten delen.
Het op twee na slechtste team in de league,
met op papier meer dan één capabele speler.
Isiah, je verdient elke vorm en hoeveelheid kritiek.
Jouw spelers stelen mijn zin om te leven. En jij bent hun heler.
Jouw vertrek is het beste wat je hebt gedaan.
Zolang jij er was, was elke free agent-signing van de baan.
Straks in 2010 komt LeBron of Dwyane naar de grote appel,
en dan trakteer ik jou op een kop koffie, ergens in een greppel.
Abonneren op:
Posts (Atom)