zaterdag 5 april 2008

Isiah is een 'goner'

Het lijkt er wel op. Donnie Walsh (nooit van gehoord verder) praat op verschillende sites over hoe HIJ het aan gaat pakken als de nieuwe president van de New York Knicks. De New York Daily en de New York Times hebben verschillende leuke soundsbites die betere tijden doen vermoeden, maar nergens wordt me duidelijk gemaakt of Isiah nog écht weg gaat, behalve dan als coach. Blijft hij GM? Want:

Thomas' days as coach are numbered, but Walsh, who spoke briefly to Thomas a few days ago, will allow him to finish the season and is extending him the courtesy of an exit interview.
"I can't just come in here from
Indiana and do rash things right away," Walsh said. "I need to sit down with Isiah and have a meaningful basketball conversation."

Maar ook:

Thomas could remain in the organization in some capacity - "I believe he's got the skills to help this franchise," Walsh said - but the fact that Thomas was in Memphis during the press conference is a clear sign that he is on his way out.

Advies vanaf deze kant: Isiah Thomas is het kauwgumpje dat je uitspuugt maar dat heel vervelend onder je schoen blijft plakken. Die kun je beter in een papiertje wikkelen en écht de vuilnisbak ingooien. Zijn dagen bij New York waren verschrikkelijk, laat daar in naam van al wat heilig is een eind aan komen.

Vanaf volgend jaar dus een andere coach bij New York. Wellicht zelfs een coach die met het rauwe talent dat ze daar hebben een team neer kan zetten. Een team dat kan winnen. En om niet te vergeten hoe slecht het ooit geweest is, hier alvast een poëtische terugblik op de dagen van Isiah, de 'babyfaced assasin'

Isiah Thomas

'YAHWAY is de REDDER',
de betekenis van jouw naam.
Het verneuken van talent en geld,
de reden achter jouw beruchte faam.

Als geen ander wist jij spelers te vernaaien.
Hun kunde 180 graden om te doen draaien.
Hun inzet, passie, mate van streven,
wist jij ze op magische wijze op te doen geven.

Waar je om herinnerd wordt,
kunnen we nu nog niet vermoeden.
Eerst maar een beschauwing,
over hoe je als GM je club dood liet bloeden.

Je haalde Randolph, de matigste big-guy,
na, euhm... Curry?
Voeg daar wan-basketballer Robinson aan toe,
en je club zit echt in de smurrie.

Vrouwelijk personeel gaat je missen op kantoor,
aan hen bood je altijd een luisterend oor.
Eigenlijk luisterde je niet, dat is ons geheim,
gebogen keek je naar hun tiet, als een ongegeneerd zwijn.

Een billenknijpende, seksueel gefrustreerde maniak,
in drie jaar zette jij een legendarische club in de kak.
Je enige goeie move? De signing van David Lee,
als dertigste pick een goede ingeving. Maar daarmee red je het niet.

Als coach is het ook echt tranen met tuiten.
Je doet niet eens je best, je team emoties te doen uiten.
Je laat Randolph met zijn contract niet eens spelen,
omdat je bang bent straks in juni, teveel pingpongballen te moeten delen.

Het op twee na slechtste team in de league,
met op papier meer dan één capabele speler.
Isiah, je verdient elke vorm en hoeveelheid kritiek.
Jouw spelers stelen mijn zin om te leven. En jij bent hun heler.

Jouw vertrek is het beste wat je hebt gedaan.
Zolang jij er was, was elke free agent-signing van de baan.
Straks in 2010 komt LeBron of Dwyane naar de grote appel,
en dan trakteer ik jou op een kop koffie, ergens in een greppel.

Geen opmerkingen: