Houston, we have a problem

Het is grappig hoe je als blogger je eigen uitspraken genadeloos hard in je gezicht terug kunt krijgen. Dan krijg je een nieuwtje of een ontwikkeling mee waarvan je weet: 'Verdomme, daarmee ging ik drie dagen geleden hard de mist in.'

Zo ging het ook toen ik hoorde dat Yao Ming er voor de rest van het seizoen uit ligt. Zijn voet doet au, moet geopereerd worden en de Houston Rockets moeten het nu met één superster doen in de persoon van Tracy McGrady. En daar had ik enkele dagen terug dus hetvolgende over te zeggen:

'Houston heeft T-Mac. Die zal een manier vinden om te choken, trust me.'

En daar blijf ik bij. De Rockets zijn zwaar genakt nu. Tracy McGrady heeft nog nooit een team ver weten te slepen. Shit... Yao Ming én Tracy McGrady konden het niet eens. En nu zou T-Mac het in zijn eentje moeten doen? Dat gaat niet gebeuren.

Maar dat is niet mijn grootste zorg. Problematischer is dat ik voorspelde dat de Rockets de playoffs gaan halen en zelfs daar ga ik nu aan twijfelen. Een blik op het agenda de komende weken leert dat ze, even vlug bekeken, Denver (2 maal), Dallas, New Orleans (2 maal), de Lakers, Phoenix (2 maal), Golden State, San Antonio en Utah nog treffen. Ik had die zin ook kunnen typen als: 'Er staan nog elf ontmoetingen met rivalen op het programma die ze hoogst waarschijnlijk bijna allemaal gaan verliezen.' Maar ik ging voor het dramatische effect. Houston heeft écht een probleem.

Ik durf zover te gaan als te zeggen dat de zomer dit jaar vroeg valt in Houston. Geen playoffs, no sir.

'. Het zelfde geldt denk ik voor Golden State (Dat ze de playoffs niet halen). De eerste zeven plaatsen lijken mij wel redelijk vast staan en Denver vind ik dit seizoen hotter overkomen dan de Warriors. Zonde voor B-Diddy en zijn spelers maar ik zie een hongerige A.I. zijn kansen zo een paar maanden voor het eind niet verspelen.'

Deze uitspraak leek me niet meer dan redelijk in mijn vorige entry maar ik moet hem bijstellen. De Warriors gaan de playoffs halen, Houston ligt er uit.

En om deze blog toch wat meer Yao te geven een bad-ass filmpje van The Great Wall of China. Sike. Een mooie metafoor voor hoe die Great Wall 'gevallen' is.



Houston heeft de eerste wedstrijd zonder Yao trouwens gewonnen. Ik moet zeggen dat ik dat niet verwacht had maar ik schrijf het af op twee zaken. Ten eerste is er het verrassingseffect. Het hele team heeft dat pure 'schouders-eronder' gevoel hevig te pakken. Meer inzet en een emotioneel stemmetje in je hoofd dat blijft snikken: 'Voor Yao... Doe het voor Yao...' zorgen er dan voor dat je boven jezelf uit stijgt.

En Dikembe Mutombo heeft even een careernight (wel... Voor een 41-jarige deed hij het niet slecht). Al vroeg in de wedstrijd maakte hij wat ballen en blokte hij er vier. Naar eigen zeggen zette hij het tempo voor de rest van de ploeg neer. Ik heb de wedstrijd verder niet gezien maar ik geloof de man met de muppet-stem op zijn woord. Maar laten we niet vroegtijdig de messias in Dikembe zien. Ik zie deze uiting van energie als een laatste spurt om te overleven. Een bejaarde kan ook rennen zodra zijn huis in de fik staat. Just a thought...