Shaq naar de Suns voor Marion en Banks

... Waar te beginnen?

Deze trade is heerlijk. De analogie met een goed diner is niet ver gezocht. De ingrediënten voorspellen een smaakexplosie en culinair gedurfd is het zeker. Het is misschien niet wat je verwacht en het resultaat zal lekker zijn of smeriger dan Britney Spears op een slechte ochtend. Onvoorspelbaar en daardoor erg interessant. Niet je dagelijkse portie stamppot maar eerder de kipsalade met geschaafde ganzenlever in wijnsaus die ik gisteren at. Goed te doen maar ons moeder zou het niet maken.

Ik zal 'De Trade' bekijken vanuit het standpunt van Phoenix, van Miami's zijde en tot slot mijn eigen bekrompen mening geven. Leuk detail is dat ik toch wel een zwak voor Miami heb omdat Jason Williams er speelt. Elke overwinning van het slechtste team in de NBA (gisteren tegen Philly was het weer dramatisch...) is heerlijk. En elke trade die winst kan betekenen juich ik toe. Maar dat dus later. Eens kijken.

Miami Heat

Miami ruilt Shaq's twee jaar en veertig miljoen dollar tegen Shawn Marion, die geloof ik zeventien miljoen verdient dit jaar, en Marcus Banks die twintig miljoen verdient over de komende vier jaar ofzo. Shawn Marion heeft deze offseason een player-option, wat wil zeggen dat hij zelf kan beslissen of hij er nog zo'n duur jaar aan vast plakt voor de White Hot Heat.

Maar geld interesseert me niet in deze kwestie, al is het een geniale move van Riley (coach en general manager van de Heat) om wat 'room to breath' te veroorzaken. Lees de bovenstaande alinea eens als volgt:

Miami ruilt Shaq's immer geblesseerde lichaam en diens contract, die nog vetter is dan hijzelf, tegen Shawn Marion van de Phoenix Suns. Marion, één van de betere defensieve spelers in de league, is ongeveer tien jaar jonger dan Shaq en heeft één van de betere 'effeciency ratings' in de NBA, wat gewoon wil zeggen dat hij een geweldige speler is. Als kersje op de slagroomtaart krijgt Miami de langgezochte extra guard Marcus Banks. De bankspeler die weinig minuten zag in een backcourt van Steve Nash, Leandro Barbosa en Raja Bell, staat ook bekend als een defensief sterke speler.

Zijn er ook nadelen aan deze trade voor Miami? Hoewel de trade voelt als een droom moet je wel heel voorzichtig zijn te vroeg te juichen. Kijk even naar de big guys van Miami. Alonzo Mourning en Shaq waren met kop en schouders het beste centerpaar dat een NBA-team zich kon wensen. Met de één vertrokken naar Phoenix en de ander (waarschijnlijk) geblesseerd voor de rest van zijn carriere valt er een gat.
De trade met Minesota gaf Miami Mark Blount en deze center heeft veel kritische monden gesnoerd sinds zijn komst. Hij lijkt minder soft dan gedacht, laat bij vlagen zien dat hij kan rebounden (zoals gisteren) en is defensief niet slechter dan Shaq. Al zegt dat niet veel. Blount kan offensief veel brengen. Hij is snel, heeft goede fakes en heeft de kracht om plays te maken als er fouten op hem gemaakt worden. Over Blount niet te veel klachten. Maar dan de rest.

Earl 'the Black Hole' Barron. Iedereen die deze man heeft zien spelen weet hoe waardeloos hij is. Hij heeft dakpannen aan zijn armen zitten waardoor elke vorm van finesse uit zijn spel ontbreekt. Hij schiet elke bal die hij krijgt (zijn career high assists is geloof ik 2) tegen een erbarmelijk percentage van 36,7 procent. Dat is tenenkrommend, vooral als je bedenkt dat hij een center is met een range van < 3 meter. Ineens doet het pijn dat Doleac uit South-Beach vertrokken is.

In de toekomst kan één en ander redelijk simpel en spectaculair opgelost worden. Als Blount rust of in foul-trouble is heeft Miami genoeg spelers om small-ball te spelen met Udonis op de center-positie. Dit heeft hij in het verleden ook al gedaan, en dit ging niet geheel onverdienstelijk.

Wat gaan Marion en Banks de Heat geven? Heel toevallig de twee dingen waar in Miami de meeste behoefte aan is. Rebounds en defence. Vooruit, drie dingen, aangezien zowel Banks als Marion meer dan 34% van hun drietjes ploffen. Maar rebounds en defence zijn twee zaken die in Miami al lang niet gezien zijn. Udonis Haslem is een consistente waarde onder de borden en Dorell Wright pakt zijn rebounds mee, maar Ricky Davis is tegengevallen en Dwyane Wade verspeelt teveel energie in de aanval om in de verdediging voor de volle honderd procent te gaan. Marion is elk jaar in de top van de steals-categorie te vinden en is voor een small forward een geweldige shotblocker. Hij gaat Miami echt helpen en zal samen met Wade en Blount ook het gros van de punten gaan verzorgen, voorspel ik.

Dan Marcus Banks. De eerlijkheid gebiedt me te zeggen dat ik van hem niet veel gezien heb. Ik heb wel gelezen dat hij dus a. goed verdedigd en b. zijn driepunters weet te raken. Het is echter nog maar de vraag hoeveel hij van dat tweede talent kan gaan laten zien. Miami heeft altijd open driepunters geboden aan Posey en Kapono en dit jaar J-Will, Quinn en Jackson omdat Shaq in het midden de defence naar zich toe trok. Met Blount gebeurt dat veel minder en de schoten zullen dus meer 'contested' zijn. Een laatste vraag is in hoeverre Banks echt waardevol zal zijn. De man speelde een minuut of vijf per avond in Phoenix. Pat Riley zal denk ik nog altijd meer vertrouwen in het duo Williams-Quinn hebben en heeft laatst laten weten meer met Wade op de 1 te willen experimenteren.

In het kort:

Voordelen Miami:

- Driepunters
- Defence
- Rebounds
- Verjonging

Nadelen Miami:

- Na Blount geen noemenswaardige center
- In hoeverre gaat Banks iets toevoegen?

Phoenix Suns

De storm is inmiddels gaan liggen. Man, man, man wat stond de basketballwereld versteld van de cohones van GM Steve Kerr. Op papier ziet het er ook niet uit natuurlijk. Marion, in de shape van zijn leven, ruilen voor de peperdure Shaq en zijn fragiele, + 2.10 meter grote lichaam. Om met de woorden van mijn held James Rolfe te spreken: 'What were they THINKING?!?'

Het antwoord is onverwachts, maar simpel zodra je er over nadenkt. Phoenix ging nergens heen met het team dat ze hadden. Los van het feit dat Marion vaak heeft zitten zeiken om weg te mogen, het werkte gewoon niet. Als Amare, één van de succesverhalen van de afgelopen jaren, gedwongen op een positie speelt die hij niet wil (hij wil Power Forward staan) werkt dat niet. Als Steve Nash een jaar ouder wordt en nog steeds geen ring heeft, is het tijd voor verandering. En als je directe concurrent in de conference, de LA Lakers, één van de beste grote mannen van de NBA binnenhalen met Pau Gasol, moet je reageren.

En waarom ook niet? Ik twijfel er niet aan of Kerr en D'Antoni hier hard over na hebben moeten denken, maar de move klopt. Marion wilde méér in een aanval die voor hem niks meer te bieden had, dan lijkt verkassen de enige optie. Amare is reboundend niet sterk waardoor Phoenix elke avond 5.85 rebounds minder plukt dan de tegenstanders, hiermee zijn ze laatste in de NBA. Dit laatste zal met de komst van Shaq meer veranderen dan je zou denken. De Big Aristotle (ik moest die naam één keer gebruiken) neemt ruimte in, dwingt respect af en zijn passing straft guards en forwards af die denken aanvallende rebounds te kunnen pakken. En dat vergeten veel mensen.

Dit brengt me op het grootste kritiekpunt dat ik de afgelopen dagen heb gelezen. De Run & Gun stijl van Phoenix zou eraan gaan. Phoenix, de razendsnelle ploeg die 110 punten per wedstrijd scoort, zou verleden tijd staan. Nonsens. Ik geloof, en dit heeft dus met die rebounds van Shaq te maken, dat het alleen maar beter kan worden.

Fast breaks worden gestart vanuit een defensieve rebound. Een keer of tien per wedstrijd zal Shaq deze rebound hebben. Nu durf ik hier, al heb ik daar geen statistieken voor, zo te beweren dat Shaq een elite passer is voor zijn positie. Shaq hoeft de fastbreak niet mee te lopen, hij hoeft alleen de bal aan Nash te geven die al bij de middellijn rent. Shaq kan dat en hij kan daarna op zijn dooie gemak richting de andere helft lopen, mocht de aanval stallen. De fast break heeft geen vijf mannen nodig. Wanneer was de laatste keer dat je vijf of zelfs vier spelers in een snelle aanval betrokken zag? Precies...

Maar Shaq zal zijn punten wel krijgen. Want Phoenix kan nu ook de halfcourt offence aan haar arsenaal toevoegen. En dit komt de schutters uit de woestijn weer ten goede. Op het moment schieten de Suns 38,7% van hun driepunters raak. Dit getal zal óf stijgen als verdedigingslinies meer aandacht aan Shaq en Amare schenken, óf teams worden genadeloos afgestraft wanneer ze dit niet doen. Stel je even, als je basketball speelt, voor. Wie ga je proberen te stoppen? Één van de beste guards in de NBA, zijn scorende mede-guard of small forward? Of twee haast onstopbare centers die de power hebben je botten doormidden te breken? Moeilijke keuze.

Nadelen voor Phoenix zie ik niet snel op het sportieve vlak. De steals die Marion bood zullen ze wellicht niet terugkrijgen maar ik zie de rebounds van anderen genoeg stijgen om Marion te compenseren. Shaq zal voor véél assists zorgen, goede kansen vanaf de driepunterslijn en zal zelf ook getergd zijn. Op zoek zijn naar wraak. En om zijn eigen woorden te spreken: Hij staat erom bekend dan bepaalde dingen te laten gebeuren. Zoals kampioenschappen.

In het kort:

Voordelen Phoenix:

- Goede passing vanuit de post
- Amare op zijn favoriete positie
- Goede outlet-passer die fastbreaks start
- Extra optie voor een halfcourt offence

Nadelen Phoenix:

- Financieel een zware last
- Defence van Marion kwijt

******************

Ik kom er niet onder uit mijn eigen mening te geven, al is bovenstaand natuurlijk doorspekt van mijn visie. Er is veel wishful-thinking in het stuk gekropen en ik denk dat dit niet erg is, zolang ik het zelf weet.

Ik heb het moeilijk. Ik denk dat Phoenix er beter af is dan Miami. Mensen onderschatten Shaq. Shaq is oud, Shaq is geblesseerd, Shaq zou niks meer kunnen. Ik denk dat Shaq nog altijd een 18-8 man kan zijn (punten-rebounds) en dat je hem nog niet af kunt schrijven. De beste man is, hoewel oud, zo enorm gespierd en atletisch dat hij nog wel een jaartje of twee meekan. Hij is lichter dan ooit, zijn voetenwerk ziet er nog goed uit en hij is gewoon een aanwezigheid in het veld waar je letterlijk en figuurlijk niet omheen kan.

Voor Miami, toch wel mijn club als ik er één moet kiezen, zie ik het somberder in. Mensen staren zich blind op wat er met Marion verkregen is maar vergeten het gapende gat op de centerpositie. Na Blount is er echt helemaal niks meer. Ja, Earl Barron is écht zo slecht. Ik hoop dat Riley met Udonis op de 5 een goede line-up tevoorschijn weet te toveren, anders wordt het elke nacht een slachtpartij in de low-post.

We kunnen slechts hopen. En zeggen wat we er zelf van vinden!